Rijnzicht werd als riant herenhuis (zonder naam) gebouwd in 1882 door de welgestelde familie Buse op de plek van het oude postkantoor. Na het overlijden van mevr. Buse in 1886 werd Rijnzicht bewoond door haar dochter Kitty Buse die getrouwd was met Thomas Marcus Le Maitre. Rijnzicht werd in die tijd meerdere keren verbouwd en uitgebreid.
Na het overleden van Kitty Le Maitre diende zich een nieuwe bewoner aan: de heer Kroesen, een gepensioneerd ambtenaar uit Ned. Indië. Hij gaf het herenhuis de naam “Digoel Sawa”, wat zoveel betekent als (vrij vertaald) “Mooi landschap van Digoel”. Kroesen woonde er van 1908 tot 1922. In die periode werd ook een pitoreske tuin aangelegd; een tuin die liep tot aan de beek bij de huidige Parenco fabriek. Fred schrijft in zijn memoires dat: “during this time he reshaped the garden into a paradise with very special plants and trees.”
Met het verstrijken der jaren werd het pand te groot voor de familie en men ging kleiner wonen. Het werd verkocht “…met het daarnaast gelegen afzonderlijk woonhuis, garage, stal, schuur, tuinhuisje, kippenhok, erf, boomgaard, en moes- en siertuin met warme kas.”
Na het vertrek van de fam. Kroesen stond “Rijnzicht” geruime tijd leeg en werd uiteindelijk aangekocht door de familie Wissenburg die er een hotel van maakte.
De volgende eigenaars, in 1930, zijn mw. Bernardina Johanna Theodora Reij en Bernhard Hendrikus Steinmeijer, hotelhouder. Opnieuw wordt er weer verbouwd en naam “Rijnzicht” komt op de gevel. Het nieuwe hotel floreerde enige jaren totdat er brand uitbrak. Het hotel werd hersteld, maar werd daarna verkocht aan Veldhuis en Jansse uit Lochem. Zij probeerden het hotel weer rendabel te maken hetgeen niet lukte. Er brak zelfs voor de twee keer brand uit. Veldhuis en Jansse gaven spoedig op en daarna kende het hotel meerdere eigenaren.
In 1937 kocht Pa het hotel en begon met de benodigde herstelwerkzaamheden totdat de tweede wereldoorlog roet in het eten gooide. In de oorlog speelde Rijnzicht een belangrijke rol als commandopost van het ondergrondse verzet. Helaas werd het hotel in de oorlog grotendeels verwoest. Pas in in 1948 werd, na herstelwerkzaamheden, de eerste steen voor het nieuwe hotel gelegd.
In 1955 sloeg het noodlot voor de derde keer toe: op 15 januari brandde Rijnzicht bijna geheel af. Pa zorgde er echter voor dat Rijnzicht in korte tijd weer werd herbouwd. Op 16 februari 1956 was de heropening.
Rijnzicht was in die tijd niet alleen uniek voor Renkum, maar genoot zelfs landelijke bekendheid. Bekende “specials” waren een glazen, verlichte dansvloer, een groot aquarium (waar de hotegasten hun eigen vissen of kreeften konden uitzoeken) en een dakterras.
Rijnzicht heeft in deze glorieperiode vijf jaar bestaan waarna Pa het verkocht aan van Elshout uit Amsterdam. Maar ook van Elshout wist het hotel niet rendabel te maken en het werd in 1967 geveild voor f 215.000,-. Nieuwe eigenaar was de heer Derks van de firma Thiemessen uit Wageningen die het verbouwde tot verzorgingshuis. De naam werd veranderd in “Rijnhof”. Via de Stichting Oranjes Nassau’s Oord kwam Rijnhof uiteindelijk in handen van de Zinzia Zorggroep.
Rijnzicht kent dus een kleurijke geschiedenis en er is veel meer te vertellen over dit huis en zijn voormalige bewoners. Een historicus verwoordde de geschiedenis van Rijnzicht mooi: “… diverse hoteliers hebben getracht er hun boterham in te verdienen maar het leek wel of er een fatum op het gebouw rustte want geen hunner kon de zaak rendabel maken. Het hotel brandde af, werd herbouwd, brandde weer af en ging na de tweede herbouwing nogmaals gedeeltelijk in vlammen op. Tenslotte is het als tehuis voor bejaarden ingericht”.
Van de oorspronkelijke pitoreske tuin van Buse is niets meer over, evenals van de unieke vintage-inrichting van Rijnzicht. Ook de Rijn is niet meer te zien. De Rijnhof ligt nu ingeklemd tussen een foeilelijk parkeerterrein, de in 1975 deels in de oude tuin aangelegde Rijksweg N225 en de papierfabriek Parenco. Alleen de oude eik heeft nog terug kunnen kijken op de roerige tijden die het hotel en haar eigenaren/bewoners hebben meegemaakt. Helaas is de boom al langer geleden gekapt.
Marlon en ik zijn, net als de andere kinderen, in Rijnzicht geboren, maar helaas hebben wij geen actieve herinnering meer aan die periode. We moeten het dus net net als jullie vooral hebben van de verhalen en foto’s (van anderen). Gelukkig zijn er genoeg verhalen te vertellen en zijn er veel foto’s bewaard gebleven net als de Super 8 filmopnamen van Agfa die Pa destijds heeft gemaakt.
Tot zover dit intermezzo. Rijnzicht zal in de loop van volgende blogs nog veel vaker in beeld komen.
Bronnen:
https://heemkunderenkum.nl/
Citation
@online{van_rijswijk2024,
author = {van Rijswijk, Carlo},
title = {Oorlogsverleden van {F.C.} Van {Rijswijk}},
date = {2024-12-13},
url = {https://carlovanrijswijk.com/quarto/Posts/2024-12-13-verlOpa4},
langid = {en}
}